Het derde theehuismoment voor de Turkse gemeenschap met het thema ‘hulp en ondersteuning thuis’ was op maandag 13 november. Daar kwamen circa 20 geïnteresseerden op af.
Gespreksonderwerp van deze derde editie was ‘hulp van WMO of zorgverzekeraar?’ Wethouder Margo Mulder van de gemeente Heusden trapte af: “Ik ben blij met de grote opkomst. We hopen door avonden als deze te bereiken dat er meer kennis van en begrip voor mensen met dementie ontstaat. Daardoor kunnen zij zo lang mogelijk meedoen in de samenleving en genieten van het leven.” Ze wenste iedereen een leerzame avond toe en hoopte op levendige dialogen naar aanleiding van veel vragen.
Annelies Boers en Jacqueline van Nijnatten van de gemeente Heusden gaven uitleg over de wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Deze wet geeft aan waar je als burger op mag rekenen qua hulp en ondersteuning vanuit de gemeente. Zij vertelden hoe dat in Heusen georganiseerd is. Namelijk via ‘Bijeen’. Dit is een netwerk van partijen die in de gemeente Heusden actief is op het gebied zorg, jeugd en werk. Onder meer Juvans, Mee, ContourdeTwern en GGD die hierbij zijn aangesloten. Zij zorgen er samen voor dat iedereen de hulp krijgt die nodig is. De twee sloten af met de oproep: “Loop binnen bij, bel met of e-mail naar de gemeente voor vragen en advies over ondersteuning. Voel je welkom. De gemeente bekijkt met jou wie je het beste kan helpen.”
Wijkverpleegkundige Linda Kuijer van Schakelring / Zandley legde uit dat iedereen met een ziekte of beperking recht heeft op gratis zorg van de wijkverpleegkundige. Zij komt thuis bij je langs en bekijkt welke zorg er nodig is.
We maken in Nederland een onderscheid in drie soorten zorg.
- Hulp/ondersteuning: huishoudelijke hulp of ondersteuning gericht op welzijn.
- Persoonlijke verzorging: bijvoorbeeld wassen, douchen, aankleden, steunkousen aan/uit en medicijnen geven.
- Verpleegkundige zorg: verpleegtechnische handelingen als een katheter inbrengen, injecties en wonden verzorgen.
De wijkverpleegkundige richt zich alleen op de laatste twee. De verpleegkundige of de verzorgende kan je ook leren om bepaalde zorg zelf uit te voeren. Zij komen dan tijdelijk. Ook kunnen ze gebruikmaken van hulpmiddelen waardoor je zelf leert de zorg uit te voeren. Bijvoorbeeld een elektronische medicijnenbox die alarm slaat als je medicatie moet innemen. De wijkverpleegkundige is ook degene die de indicatie stelt welke soort en de hoeveelheid zorg die je nodig hebt. Deze hulp is dus gratis en gaat niet af van het eigen risico. Voorwaarde is alleen een basisverzekering.
De hoop van de wethouder werd bewaarheid. Na en tijdens beide presentaties ontstonden er diverse dialogen:
- Er ontstond een gesprek over hoe moeilijk de aanwezige dames het ervaren om huishoudelijke hulp te krijgen als de vrouw in het gezin uitvalt door ziekte. Zij verbaasden zich er over dat een verpleegkundige of persoonlijke verzorging wel gratis en voor iedereen beschikbaar is. Zij ervaarden het als ‘hard’ dat er dan van de andere inwonende gezinsleden wordt verwacht dat zij de taken van de zieke vrouw overnemen. Terwijl zij bijvoorbeeld van 8.00 tot 19.00 uur uit huis zijn voor werk of studie. Ze hoorden als antwoord dat we in Nederland uitgaan van ‘gebruikelijke zorg’: de gewone zorg die je voor elkaar hebt als je als gezin samenwoont. Er wordt dus eerst gekeken wat inwonende gezinsleden kunnen betekenen. Hieruit kwam een verschil naar voren tussen de Nederlandse en Turkse cultuur. In Nederland gaat men er vanuit dat, als in een gezin man en vrouw allebei werken, zij zelf voor het huishouden zorgen. Als één van hen uitvalt, wordt er geen huishoudelijke hulp verleend. In de Turkse gezinnen ligt de rolverdeling anders.
- Er werd uitgelegd dat mantelzorg een andere zorg is dan gebruikelijke zorg. Mantelzorg is de zorg die je geeft als jouw familielid langer dan 3 maanden structureel ziek is (zorgvraag is meer dan 8 uur per week).
- Het toekennen van zorg hier in Nederland is tegenovergesteld aan hoe het in Turkije gaat. Hier krijg je wel gratis hulp voor persoonlijke verzorging, verpleging etc. als je familielid ziek is. In de Turkse cultuur is het normaal dat de familie dat doet. Juist huishoudelijke hulp is in hun ogen het soort zorg/hulp die je uitbesteedt.
- Er komt een onderzoek naar de behoefte van de Turkse gemeenschap voor ondersteuning bij dementie. Diverse mensen zijn bereid om hieraan mee te werken. De student die het onderzoek uitvoert, neemt contact met hen op.
- Tot slot vroegen de aanwezigen aan de sprekers om oog te hebben voor de verschillen in cultuur tussen Turkse en Nederlandse gemeenschap. Het zou fijn zijn als er in elke organisatie ook mensen werken die de Turkse taal spreken. Vooral bij mensen met dementie, die al snel terugvallen in hun eigen taal.